Rozdział 7

                                                                         7

Obudziły mnie krzyki ludzi, nie miałam pojęcia co się dzieje, w powietrzu unosił odór spalenizny, podbiegłam do okna i ujrzałam palący się budynek, ludzi biegających w różne strony, straż pożarną próbującą ugasić pożar. Po chwili do pokoju wszedł mój przyjaciel.

-Thomasie, cóż się stało?

-Ktoś podpalił wschodni budynek, moja droga Tesso.

-Matulu kochana! Czy ktoś się zranił?

-Na chwilę obecną nie znam odpowiedzi na to pytanie, a teraz musimy panienko uciekać.

-Chwileczkę, a inni pacjenci?

-Jonathan wraz z Alexandrem zajmują się nimi.

-Wspaniale.

Thomas sięgnął do kieszeni swojego płaszcza i wyciągnął z niego chusteczkę.

-Proszę Tesso, zakryj twarz tym.

-Dziękuje, Thomasie.

Pobiegliśmy w nieznanym mi kierunku, po chwili dotarliśmy do drzwi, po otwarciu ich ujrzałam chaos i panikę, ogień pochłonął cały wschodni budynek, mężczyźni biegali z wodą i próbowali ugasić pożar. W oddali ujrzałam iż ktoś biegnie w naszym kierunku, gdy był już przy nas zwrócił się do mojego przyjaciela.

-Thomasie zabierz stąd panienkę Smith do namiotu medycznego, tam się nią zajmą, a gdy już to uczynisz przybądź jak najszybciej.

-Oczywiście, panie Friedrichu.

Szliśmy szybkim krokiem przed budynek, a później około 294 kroków na zachód. W namiocie ujrzałam moją kuzynkę, więc od razu pobiegłam w jej kierunku.

-Eliza!Jesteś cała?

-Ach Tessa!Tak wszystko w porządku a jak z tobą?

-Również dobrze, kuzynko. Czy wiadomo coś na temat pożaru?

-Nie udzielają jeszcze informacji.

-Masz zaczerwienione oczy,Elizo ,kiedy ostatnio drzemałaś?

-Dwie noce temu.

-Matulu kochana!Tyś wyczerpana, kuzynko!Drzemnij sobie przy mnie.

-Dziękuję Tesso za troskę -Położyła się na rozłożonych na ziemi kocach, a następnie okryła kocem- Kuzyneczko ma droga opowiesz mi powieść.

-Oczywiście ma droga:

"Miłość, przyjacielu, 
To dym, co z parą westchnień się unosi; 
To żar, co w oku szczęśliwego płonie; 
Morze łez, w którym nieszczęśliwy tonie. 
Czymże jest więcej? Istnym amalgamem, 
Żółcią trawiącą i zbawczym balsamem."*

*William Szekspir "Romeo i Julia"